Heide in Beisbroek
In 1973 vernielde een zware storm een perceel Douglassparren, op de plaats waar nu het heideveld gelegen is (2 ha groot).
In 1974-75 werd het stuk herbebost. Het jaar daarop verschenen opvallend veel jonge kiemplantjes van Rode dopheide en Struikheide. Vanaf 1977 besloot men de herbebossing weer
ongedaan te maken. In mart 1977 werd een bodemonderzoek verricht: sterk zuur - zeer laag gehalte aan fosfor - zeer laag gehalte aan kali (potas) - hoger dan middelmatig gehalte aan koolstof (humus) - zeer laag gehalte magnesium - laag gehalte calcium. Besluit: uitermate geschikt om als heideveld inte richten, wegens sterk zure bodem en zeer arm aan voedingsstoffen.
In de zomer van 1978 had Rode dopheide en Struikheide zich over het gehele perceel uitgebreid? Van 15 juli tot 14 augustus werd het stuk gemaaid (bamen, Wilgeroosje,
Pijpestrootje, biezen) en afgevoerdDe heide werd gespaard, het resterende stukje douglasbos werd nu ook geveld. In 1978-79 werd het vennetje uitgegraven. In de zomer van 1979 werd het volledige percel opnieuw gemaaid en afgevoerd. Vanaf 1980 werd er niet langer gemaaid. In 1982 vangt begrazing aan met Kempische heideschapen en ook met enkele geiten. De twee daaropvolgende jaren werd de heide aangetast door het heidehaantje. Vanaf 1985 werden alleen schapen gehouden om de heide in stand te houden; de geiten werden verwijderd.
Op de biologische waarderingskaart staat het heideveld aangeduid als "biologisch zeer waardevol gebied".
Bron: biotoopstudie Beisbroek - Martine Somers Groendienst stadBrugge
In 1974-75 werd het stuk herbebost. Het jaar daarop verschenen opvallend veel jonge kiemplantjes van Rode dopheide en Struikheide. Vanaf 1977 besloot men de herbebossing weer
ongedaan te maken. In mart 1977 werd een bodemonderzoek verricht: sterk zuur - zeer laag gehalte aan fosfor - zeer laag gehalte aan kali (potas) - hoger dan middelmatig gehalte aan koolstof (humus) - zeer laag gehalte magnesium - laag gehalte calcium. Besluit: uitermate geschikt om als heideveld inte richten, wegens sterk zure bodem en zeer arm aan voedingsstoffen.
In de zomer van 1978 had Rode dopheide en Struikheide zich over het gehele perceel uitgebreid? Van 15 juli tot 14 augustus werd het stuk gemaaid (bamen, Wilgeroosje,
Pijpestrootje, biezen) en afgevoerdDe heide werd gespaard, het resterende stukje douglasbos werd nu ook geveld. In 1978-79 werd het vennetje uitgegraven. In de zomer van 1979 werd het volledige percel opnieuw gemaaid en afgevoerd. Vanaf 1980 werd er niet langer gemaaid. In 1982 vangt begrazing aan met Kempische heideschapen en ook met enkele geiten. De twee daaropvolgende jaren werd de heide aangetast door het heidehaantje. Vanaf 1985 werden alleen schapen gehouden om de heide in stand te houden; de geiten werden verwijderd.
Op de biologische waarderingskaart staat het heideveld aangeduid als "biologisch zeer waardevol gebied".
Bron: biotoopstudie Beisbroek - Martine Somers Groendienst stadBrugge
Natuurreservaat Rode Dophei
Wie ’s zomers langs de E40 rijdt, heeft ter hoogte van Brugge misschien al eens de kleurige heidevegetatie opgemerkt er op verschillende plaatsen bermen en bosranden siert. Een markante soort van deze heiderelictjes is Rode Dopheide. Natuurpunt beheert hier het Rode Dopheide
reservaat, dat zich over een paar honderd meter langsheen de autosnelweg uitstrekt. Andere belangrijke groeiplaatsen van deze soort vinden we in het nabijgelegen stadsdomein Beisbroek en in het heidereservaat Zevenkerken. Deze heideveldjes herinneren aan een verleden waarin de Brugse zandstreek verschillende omvangrijke heidegebieden telde.
Rode Dopheide bereikt in Vlaanderen de noordgrens van haar verspreidingsgebied.
Ze komt slechts voor op een paar plaatsen ten zuiden van Brugge en hier en daar in de Limburgse Kempen. In het reservaat is deze heidesoort rijkelijk aanwezig; vooral het centrale deel wordt van half juni tot een eind in oktober mooi lila-rode gekleurd door de ontelbare bloemtrosjes.
In het reservaat is ook gewone struikheide volop aanwezig. In een ietwat vochtiger zone, is eveneens gewone dopheide te vinden. Daarmee herbergt amper 2 ha grote reservaat maar liefst 3 heidesoorten.
In de voorbije jaren werd er al flink wat werk verzet om het met boomopslag toegroeiende terrein weer open te maken, zodat de hei er verdere kansen behoudt.
Er werden met succes ook stukken met pijpenstrootje geplagd om nieuwe kiemingskansen aan de heideplanten te geven. In het najaar en het vroege voorjaar worden regelmatig beheerswerken uitgevoerd.
Het reservaat is enkel toegankelijk tijdens geleide wandelingen.
reservaat, dat zich over een paar honderd meter langsheen de autosnelweg uitstrekt. Andere belangrijke groeiplaatsen van deze soort vinden we in het nabijgelegen stadsdomein Beisbroek en in het heidereservaat Zevenkerken. Deze heideveldjes herinneren aan een verleden waarin de Brugse zandstreek verschillende omvangrijke heidegebieden telde.
Rode Dopheide bereikt in Vlaanderen de noordgrens van haar verspreidingsgebied.
Ze komt slechts voor op een paar plaatsen ten zuiden van Brugge en hier en daar in de Limburgse Kempen. In het reservaat is deze heidesoort rijkelijk aanwezig; vooral het centrale deel wordt van half juni tot een eind in oktober mooi lila-rode gekleurd door de ontelbare bloemtrosjes.
In het reservaat is ook gewone struikheide volop aanwezig. In een ietwat vochtiger zone, is eveneens gewone dopheide te vinden. Daarmee herbergt amper 2 ha grote reservaat maar liefst 3 heidesoorten.
In de voorbije jaren werd er al flink wat werk verzet om het met boomopslag toegroeiende terrein weer open te maken, zodat de hei er verdere kansen behoudt.
Er werden met succes ook stukken met pijpenstrootje geplagd om nieuwe kiemingskansen aan de heideplanten te geven. In het najaar en het vroege voorjaar worden regelmatig beheerswerken uitgevoerd.
Het reservaat is enkel toegankelijk tijdens geleide wandelingen.